Një Traditë Krishtlindjesh Queer

Çdo dhjetor, mendoj se çfarë kuptimi ka Krishtlindja për familjen time—familjen time të zgjedhur dhe të krijuar. Ndërsa jashtë mbizotërojnë zakonet e vjetra, ne kemi krijuar mënyrat tona të veçanta për të festuar—mënyrat si tregojmë dashurinë dhe gëzimin.

Krishtlindja nuk u bë një ngjarje e lumtur për ne brenda natës. Shumë individë LGBT hasin vështirësi gjatë sezonit të festave. E di fare mirë se si këto ditë mund të sjellin ndjenja izolimi, refuzimi dhe dëshirash të paplotësuara. Familjet mblidhen për të ruajtur traditat, por çfarë ndodh kur nuk pranojnë që ti të ulesh në atë tryezë , ose kur njerëzit injorojnë identitetin tënd? Për mua, zgjidhja ishte e qartë: duhej të ndërtonim një tryezë të re.

Apartamenti ynë i ngrohtë shndërrohet në një parajsë Krishtlindjesh, duke u shfaqur me lumturi, shkëlqim dhe ngrohtësi. Nuk shqetësohemi për të kombinuar ngjyrat në pemën tonë. Në vend të kësaj, ajo stoliset me zbukurime, fotografi nga jeta jonë dhe një yll që ndriçon, të cilin unë dhe bashkëshortja ime e zgjodhëm gjatë Krishtlindjes sonë të parë së bashku. Çdo vit shtojmë diçka të re në pemë—ajo pasqyron ecurinë tonë, dashurinë dhe momentet e    ndara mes nesh. Para 4 Krishtlindjesh, varëm këpucët e vogla të vogëlusheve tona sepse u bëmë prindër. Kur i shoh mes dritave të shkëlqyeshme, nuk mund të mos buzëqesh.

Dita jonë fillon ngadalë—pijmë kafe, dëgjojmë muzikë të qetë dhe përqafojmë njëra-tjetrën. Vogëlushet tona ende nuk e kuptojnë pse kjo ditë është e veçantë, por përsëri bërtasin nga gëzimi ndërsa hapin dhuratat. Për ne të rriturit, të qenit bashkë ka më shumë rëndësi sesa dhuratat. Gatuajmë mëngjesin së bashku me pizhama, këndojmë këngë Krishtlindjesh (pa u shqetësuar për notat e sakta) dhe bisedojmë për vitin tonë—për pjesët e mira dhe ato të vështira. Këto momente që ndajmë bëhen traditat tona, duke përzier zakonet e vjetra me të rejat.

Çdo vit, pa përjashtim, kujtojmë ata që mungojnë në jetën tonë—miq që nuk mund të jenë pjesë e festimeve tona sepse shoqëria i ka refuzuar, keqkuptuar ose sepse nuk janë më midis nesh. Kjo na rikujton pse vazhdojmë të përpiqemi për të qenë të pranuar, pse dukshmëria ka rëndësi dhe pse festimi ynë i Krishtlindjes shtrihet përtej nesh, për të përfshirë çdo individ queer që ndonjëherë ka përjetuar vetmi gjatë sezonit të festave.

Nëse po e lexon këtë dhe ndihesh i izoluar tani, dua që të dish që e ardhmja sado e vështirë të jetë, ka vend për të të bërë ty të lumtur. Për të të dhënë mundësi që të krijosh familjen tënde, qoftë ajo me partner/e, qoftë me katërputrosha e qoftë me një familje të zgjeruar me bebat tuaj, ashtu siç gëzojmë unë dhe familja ime. Një vend ku festohet identiteti yt, ku dashuria ka vlerë dhe ku prania jote është dhurata më e madhe që mund të dëshirojnë.

Këtë Krishtlindje, si çdo vit, do të mblidhemi për të festuar dashurinë që kemi punuar shumë për ta mbrojtur. Qoftë nën dritat shumëngjyrëshe që ndriçojnë ose nën shkëlqimin e shumë qirinjve, do të mendojmë për mënyrën se si traditat tona—Krishtlindja jonë queer—provojnë që dashuria gjithmonë gjen një mënyrë për të triumfuar./Alba Ahmetaj