Giorgia Meloni, kryeministrja e Italisë dhe liderja e partisë së ekstremit të djathtë, Fratelli d’Italia, është bërë një figurë e rëndësishme në politikën evropiane, veçanërisht për qëndrimin e saj të ashpër ndaj të drejtave të komunitetit LGBT+. Politikat e saj kanë ngjallur shqetësim jo vetëm brenda Italisë, por edhe në të gjithë Evropën, ku ndikimi i saj mund të kontribuojë në një përmbysje më të gjerë të të drejtave të LGBT+-së. Pikëpamjet e Melonit, kanë çuar në një sërë veprimesh që shumë i shohin si sulme të drejtpërdrejta ndaj të drejtave tashmë të brishta të komunitetit LGBT+ në Itali.
Meloni ka kundërshtuar në mënyrë të vazhdueshme martesat dhe adoptimet nga çiftet e të njëjtit seks, duke i formuar këto pikëpamje si një mbrojtje e trashëgimisë kristiane të Italisë. Nën udhëheqjen e saj, Italia ka parë përpjekje për të minuar njohjen e familjeve të të njëjtit seks, siç është rasti i një prokurori shtetëror që u përpoq të anulonte 33 certifikata lindjeje të fëmijëve të lindur nga çifte lesbike. Edhe pse një gjykatë në Padova e hodhi poshtë këtë veprim, Ministria e Brendshme e kundershtoi vendimin, duke reflektuar përpjekjet e vazhdueshme të qeverisë për të kufizuar të drejtat e familjeve LGBT+.
Ky normalizim i diskriminimit është pasojë e drejtpërdrejtë e mjedisit armiqësor të krijuar nga qeveria e Melonit.
Në Itali, individët LGBT+ janë detyruar të ulin pritshmëritë e tyre, duke u ndier shpesh falënderues vetëm për tolerancën, në vend që të luftojnë për barazi në të gjitha rangjet.
Aleancat e Melonit me udhëheqës të tjerë të ekstremit të djathtë, si Viktor Orbán i Hungarisë dhe partia Ligji dhe Drejtësia e Polonisë, po sjellin një përpjekje të koordinuar për të sfiduar të drejtat e LGBT+-së në të gjithë Evropën. Si Hungaria, ashtu edhe Polonia, kanë zbatuar masa kufizuese ndaj komuniteteve LGBT+, dhe aleanca e Melonit me këta liderë ngre frikën se Italia mund të ndjekë një rrugë të ngjashme.
Përtej Evropës, ndikimi i Melonit mund të frymëzojë lëvizje populiste të djathta në vende të tjera, duke çuar potencialisht në një përmbysje të të drejtave të LGBT+ anë e mbanë.
Ndërsa ne në Shqipëri, dhe pse të udhëhequr nga një parti me parime socialiste, tashmë mund ta ndjejmë veten të rrezikuar nga një radikalizim I tillë. Miqësia e kryemisnistrit Rama me homologen e tij në Romë, duket plot dritëhije. Nga marrëveshja për kampet e refugjatëve në Gjadër dhe Shëngjin, e deri tek vizitat e shpeshta në dy vendet tona fqinje në Mesdhe kanë filluar të bëjnë hije mbi dritë.
Edhe pse të jemi të sinqertë me veten, hapa mbrapa nuk do mund të bëjmë dot, pasi të drejtat LGBT+ në Shqipëri, qoftë ato për njohjen e familjes, apo martesën janë dritëlargëta. Por edhe ligji jonë mbi Diskriminimin, deri më tani ka qenë përtac, shumë përtac.
Qëndrimi radikal i Giorgia Meloni dhe forcës saj politike ndaj të drejtave të LGBT+ na jep një shije të parë për hapat e bërë mbrapa, e atë që mund të ndodhë. Politikat dhe aleancat e saj kërcënojnë të përmbysin dekada pune të aktivistëve, e jetë të personave LGBT+, jo vetëm brenda Italisë, por në të gjithë Evropën dhe potencialisht në një shkallë globale.