Për komunitetin LGBT, 2020-a nuk ishte i pari vit i përballjes me një pandemi, pasi pandemia e homofobisë dhe tranfobisë na kanë shoqëruar për mjaft kohë, duke prodhuar për të gjithë ne diskriminim, shtypje, përjashtim dhe sfida.
Sot jemi mbledhur për të festuar dashurinë, paçka se simbolikisht dhe në kushte pandemie.
17 Maji shënon prej vitesh përpjekjen tonë për krijimin e një shoqërie të drejtë e gjithëpërfshirëse.
Sot, vijojmë ta shohim ende të dobët angazhimin institucional për promovimin dhe garantimin e të drejtave tona, që përbëjnë esencën e shtetit demokratik.
Sot, 17 Maj 2021 çiftet gej e lezbike, ende nuk mund të kurorëzojnë dashurinë e tyre;
Sot, Familjet LGBTI nuk gëzojnë njohje ligjore, dhe garanci juridike
Sot, Qindra vajza e djem transgjinorë mbeten peng i ligjeve diskriminuese, të cilat nuk njohin ekzistencën e tyre në shoqëri, ndërkohë që dhuna e frika për t`u përballur me braktisjen nga ana e familjes, të afërmëve dhe institucioneve është konstante për komunitetin tonë.
Sot, kemi pranë nesh familjen e parë faktike me dy nëna dhe dhjetra çifte e aktivistë të guximshëm LGBT, që nuk kanë bërë kurrë kompromis me lirinë e tyre për të dashuruar.
Sot, me forcën që na buron nga dashuria, jemi mbledhur për t`i rikujtuar të gjithë shoqërisë që ne jemi këtu.
Jemi këtu, për të promovuar diversitetin, barazinë dhe dashurinë.
Jemi këtu për një shoqëri më të mirë dhe për drejtësi sociale.
Jemi këtu, të gatshëm për të nisur e luftuar në çdo betejë shoqërore, shtetërore e juridike që do të paraprijë garantimin e të drejtave tona themelore.
Jemi këtu për rezistencë.
Jemi këtu, për veten.
Jemi këtu, për njëri-tjetrin, të bashkuar dhe krenarë.
Edhe pse në kushtet e një pandemie të zgjatur, dashuria dhe solidariteti do të fitojnë gjithnjë.
“Vaksina” e kësaj “pandemie” është vetëm dashuria!