Të jesh sëmurë me HIV në kohën e Koronavirusit

Me shpërthimin e virusit COVID-19, infektimin e deritanishëm të 55 personave dhe një viktime në Shqipëri, njerëzit kanë filluar të panikosen edhe më shumë se në fillimet e tij.

Duke parë se çfarë po ndodh edhe në Itali, aty ku numri i viktimave ka shkuar mbi 2500 dhe rastet e reja të infektimit janë me mijëra, lind pyetja se çfarë po ndodh në Shqipëri me personat më të rrezikuar nga ky virus. 

Çfarë po ndodh me ata me diabet, me kancer, me HIV? Të ndalojmë pak tek këta të fundit.

Siç ishte shkruar në një artikull të publikuar dje nga Historia Ime, John Brooks nga Qendra për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve, ka thënë se njerëzit të cilët janë HIV pozitiv kanë një mundësi më të madhe të preken nga koronavirusi i ri, sepse njerëzit me një sistem të dobësuar imunitar mund të mos jenë në gjendje të luftojnë kundër virusit. Duke pasur parasysh se COVID-19 mbetet i panjohur si sëmundje, ai këshilloi gjithashtu që të gjithë personat me HIV të marrin masa paraprake.

Masat paraprake konsistonin në furnizimin me kurë për të paktën 30 ditë, konsultimin me mjekun e tyre për vaksinime të mundshme, krijimin e një plan kujdesi nëse janë në karantinë.

Deri tani këto këshilla për masat paraprake janë shumë në rregull. Por në zbatimin e tyre përballemi me një problem shumë të madh. Ky problem qëndron në faktin që ambulatori i HIV/AIDS nuk është spostuar nga ambientet e infektivit në QSUT. Ky ambulator gjendet brenda rrethimit të zonës karantinë. 

Në një komunikim me persona që marrin trajtimin në këtë ambulator, ata shprehën shqetësimin e tyre për përballjen me vështirësitë e situatës së krijuar. Ata na thanë që kur pacientët duhet të shkojnë të marrin terapinë, ata duhet të shkojnë tek gardhi ku gjendet edhe policia, të komunikojnë me koordinatoren që qëndron aty dhe më pas të lejohen të futen brenda perimetrit karantinë. 

Përveç faktit që duhet të flasin me kode që të mos merret vesh që po shkojnë tek ambulatori, pasi aty ka gjithmonë kamera dhe kjo mund të çojë në identifikimin e tyre dhe si rrjedhojë në cënimin e privatësisë së tyre, ata duhet të futen edhe në një perimetër shumë të rrezikshëm për ta.

Duhet të futen në zonën karantinë, edhe pse dihet që pikërisht ata pacientë janë ndër më të rrezikuarit. 

Është një problem shumë shqetësues për dhjetëra individë që duhet të marrin trajtimet e tyre rregullisht, kur përveç faktit që këta persona duhet të luftojnë me sëmundjen, diskriminimin dhe mungesën e kurave, pikërisht nga ana tjetër janë këta persona më të harruarit nga shteti. Ambulatori nuk duhet të ishte kurrsesi brenda perimetrit të zonës karantinë, duke vënë edhe më shumë në rrezik jetë tashmë të rrezikuara. /Alba Ahmetaj