Historia e mirë, e keqe dhe ndonjëherë e shëmtuar e presidentit të ri të zgjedhur Joe Biden dhe të drejtat e LGBT+

Joe Biden, fitoi të shtunën Pensilvaninë, dhe bashkë me të edhe zgjedhjet Presidenciale të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, duke u bërë kështu Presidenti i 46 i zgjedhur i SHBA.

Donald Trump ka treguar se ai nuk do të pranojë rezultatin, por zyrtarët kanë filluar nga puna që Biden të inaugurohet si president dhe Kamala Harris si zëvendëspresidente e tij, në 20 janar 2021.

Biden ka premtuar të miratojë Aktin e Barazisë brenda 100 ditëve të tij të para si president, duke filluar legjislacionin historik që do të ndalojë diskriminimin në punë, strehim, arsim, financim federal, kredi dhe sistemin e drejtësisë.

Kjo së bashku me një axhendë të gjerë LGBT + do ta bëjë atë “presidenti më pro-barazisë që kemi pasur ndonjëherë”, sipas Chad Griffin, një konsulent politik dhe një udhëheqës prej kohësh i të drejtave të LGBT +.

Duke përshkruar mbështetjen e tij për barazinë, Biden i rikthehet një historie nga rinia e tij kur kur ishte adoleshent dhe pa dy burra duke u puthur. “Xho, është e thjeshtë. Ata e duan njëri-tjetrin, ”-i kishte thënë babai i tij Xho-së, tregon presidenti i zgjedhur.

Ashtë një kujtim që Biden kthehet vazhdimisht kur pyet për çështjet LGBT +.

Dhe megjithëse Biden është sigurisht tani një avokat i fuqishëm për komunitetin, aleanca e tij është diçka që ai e ka mësuar gjatë një karriere të gjatë dhe të pabarabartë.

Evolucioni i Joe Biden mbi të drejtat LGBT +.

Biden hyri në Senat në 1979, një vit pasi u vra zyrtari i parë homoseksual i zgjedhur i Amerikës, Harvey Milk. Homoseksualiteti ishte ende i kriminalizuar në shumë shtete dhe mbrojtjet nga diskriminimi ishin të pakta.

Ashtu si shumë nga kjo epokë, Biden ishte ashpër kundër të drejtave të homoseksualëve, dhe në vitin e tij të parë si senator ai deklaroi se njerëzit homoseksualë nuk duhet të merrnin lejet e sigurisë sepse ato do të ishin një “rrezik për sigurinë”.

Pas kësaj, duket se të drejtat e LGBT + ishin një gabim në radarin e tij deri në vitet ’90, kur Biden në disa votime u dukt qartasi homofobik.

Në 1992 ai votoi për të bllokuar një ndryshim që do të zbatonte një sistem për bashkëjetesën e partnerëve të gjinisë së njëjtë, duke zgjeruar të drejtat dhe përfitimet që tradicionalisht ishin të rezervuara për martesë.

Vitin pasues ai votoi për të bllokuar imigrimin e njerëzve me HIV pozitiv në Shtetet e Bashkuara. Rreth kësaj kohe ai gjithashtu votoi për “Mos Kërko-Mos Thuaj”, i cili e konsideroi homoseksualitetin “të papajtueshëm” me jetën ushtarake.

Kjo politikë shkatërruese dëboi 14,500 anëtarë të shërbimit LGBT + nga ushtria për shkak të seksualitetit të tyre. Vite më vonë si nënpresident Biden mbështeti shfuqizimin e këtij mocioni.

Në 1994 ai votoi për një ndryshim për të ndërprerë fondet federale për shkollat ​​që mësonin “pranimin e homoseksualitetit si një mënyrë jetese”.

Dhe në vitin 1996 ai ishte në mesin e shumë demokratëve që votuan për Aktin e Mbrojtjes së Martesës (DOMA), i cili përcaktonte martesën si midis një burri dhe një gruaje – një pengesë e konsiderueshme për barazinë LGBT +.

Kur ai u nxit për pikëpamjet e tij në një debat nënkryetar të vitit 2008 me Sarah Palin, ai dha një përgjigje që ishte pothuajse e padallueshme nga rivali i tij Republikan.

“[As] Barack Obama dhe as unë nuk mbështesim ripërcaktimin nga një anë civile të asaj që përbën martesën,” tha ai, sipas Reuters.

Momenti kur “e mblodhi veten” Joe Biden.

U desh pak kohë që Biden të kapte hapin, dhe ishte pak vonë në karrierën e tij politike kur ai u zhvendos në favor të të drejtave LGBT +

Momenti i tij kulmues ishte në maj 2012, kur ai u bë Demokrat i rangut më të lartë për të mbështetur martesat e të njëjtit seks, duke zbuluar pozicionin e tij në një intervistë televizive që ndihmoi presidentin Barack Obama të merrte të njëjtën pozitë disa ditë më vonë.

Biden kurrë nuk e shpjegoi atë që e shtyu atë të ndryshojë pozicionin e tij, dhe shumë sy kritikë kanë sugjeruar se nuk ishte asgjë tjetër veçse një veprim i shkathtësisë politike.

Por Pete Buttigieg, ish rivali i Biden, ishte një gjë bujare. Ai beson se nuk kishte “asnjë barometër politik” në atë kohë që do ta kishte shtyrë Biden të ndryshonte pikëpamjet e tij dhe ta vlerësonte atë ndërsa po bënte fushatë kundër tij.

“Udhëheqësit e tjerë mund të vijnë në mendje më herët,” tha ai në autobusin e tij të fushatës në 2019. “Por ka një arsye për të menduar se ora lëvizi më shpejt për martesën në Shtëpinë e Bardhë për shkak të tij. Unë mendoj se nuk duhet ta heqim atë prej tij. ”

Tetë vjet pas kësaj zhvendosjeje thelbësore, ai tani është presidenti i parë që hyn në Shtëpinë e Bardhë ndërsa mbështet martesat e të njëjtit seks, hapur.

Biden tani ka një rekord të fortë ’për barazinë LGBT +.

Për meritat e tyre, Biden dhe Obama udhëhoqën administratën më të larmishme demografike në histori dhe përdorën peshën e plotë të kësaj për të nxitur barazinë LGBT + brenda dhe jashtë vendit.

Mbështetësit e Biden vërejnë se ai ka mbështetur më shumë se një duzinë faturash rreth përpjekjeve për parandalimin e krimit të urrejtjes, duke përfshirë një të quajtur pas Mattheë Shepard, homoseksualit Ëyoming i rrahur për vdekje në 1998.

Ai ishte gjithashtu një mbështetës çuditërisht i hershëm i të drejtave trans, duke i thënë nënës së një fëmije trans një javë para zgjedhjeve të vitit 2012 se diskriminimi transfobik është “çështja e të drejtave civile në kohën tonë”.

Dhe Fondacioni i tij epodid Biden e ka bërë barazinë LGBT + një shtyllë të punës së saj të shërbimit publik, duke informuar një nga fushatat presidenciale më progresive që Amerika ka parë ndonjëherë.

“Ai ka mbështetur njerëzit LGBTQ për mjaft kohë,” tha Alphonso David, presidenti i Fushatës për të Drejtat e Njeriut, duke folur për Neë York Times.

“Joe Biden ka 25 vjet që nga [vota e tij për DOMA] për të krijuar rekordin dhe trashëgiminë e tij,” ra dakord Chad Griffin, një aktivist dhe këshilltar politik.

Përfundimisht: Zgjedhja e Xho Biden në Krye të Shtëpisë së Bardhë, është një lajm fantastik për komunitetin LGBT+, për të drejtat e njeriut në përgjithësi, dhe PO, komuniteti LGBT+ duhet të festojë për fitoren e tij!/ HistoriaIme