Dita Ndërkombëtare e personave Intersex 

26 tetori është dita Ndërkombëtare e personave Intersex.

Historia Ime sjell sot mite dhe fakte të personave intersex, por edhe një rrëfim të Martinit një shqiptar arbëresh, aktivist në Itali për personat intersex.

Interseksi, ose variacionet në karakteristikat e seksit, është një grup karakteristikash biologjike seksi që nuk i përshtaten definicionit standard të mashkullit apo femrës.

Zakonisht këto variacione “anojnë drejt” njërës ose tjetrës, dhe ndonjëherë ato nuk mund të përcaktohen qartë.

Në rrëfimin më poshtë mund të gjeni historinë e Martinit, sfidat e një personi interseks, fazën e njohjes, raportin e interseks me komunitetin  LGBTQ+, dhe shumë të tjera.

Martin di Maggio

Unë u rrita duke bërë operacione për një variacion karakteristikash seksuale, por kurrë nuk u shpjegua plotësisht deri sa u rrita. Mbaj mend që pata një moment ku mendova “oh uau, nuk isha saktësisht i lindur mashkull!” ky është një ndryshim i jetës. Ndihesha sikur jetoja në një dimension alternativ, më mësuan gjithmonë se ka vetëm mashkull apo femër. Edhe prindërve të mi u tha se unë isha një “mashkull jo i plotë” dhe “Duhej vetëm përsosja.” Pa treguar shumë për trupin tim, mund të them se çfarë ishte në brenda “nuk përputhej” me atë që ishte jashtë

Pra, ndërsa mjekët fillimisht më caktuan mashkull, ata e zbuluan disa ditë më vonë se nuk ishte aq e thjeshtë. Me operacion do të kisha mundësi dhe citoj “Bëj seks si një mashkull normal”… këto ishin fjalët që mamasë i tha për fëmijën e saj të porsalindur.

Ajo me të drejtë ishte e tronditur. Por rrugëtimi im për ta pranuar vërtet këtë për veten time nuk filloi derisa isha rreth 26 vjeç kur padita kirurgun tim për shpërdorim detyre, ai po përdorte aksesin e tij në organet gjenitale të adoleshentëve me variacione në karakteristikat seksuale për kënaqësinë e tij seksuale dhe për fiksimin e tij me “përsosjen e organeve gjenitale mashkullore”. Fillova t’u tregoja njerëzve historinë time, une i kisha parë shënimet e mia mjekësore për herë të parë dhe u trondita kur mësova gjëra për seksin tim që nuk i dija kurrë.

Disa njerëz me variacionet e karakteristikave të mia seksuale janë në një skaj tjetër të spektrit dhe janë caktuar femra në lindje, por në pubertet trupat e tyre natyrisht fillojnë të zhvillojnë një seks dytësor, karakteristikat përgjithësisht të lidhura me meshkujt dhe identitetet e tyre tashmë kanë filluar të shfaqen si të tilla shumë kohë para pubertetit. Ndonjëherë mjekët caktojnë një seks dhe shpresojnë për më të mirën dhe ndonjëherë e kanë gabim. Mendoj se kjo periudhë e jetës sime, në të njëzetat e mia, ishte “dalja” ime. I quaj momentin tim të ndërgjegjësimit, për të cituar Paolo Freire, momentin kur kuptova pozicionin tim në shoqëri dhe deri në çfarë mase është fromuar seksi.

Por unë isha me fat deri diku, edhe pse operacionet e mija ishin të vështira dhe të dhimbshme, nuk kisha krizë të identiteti gjinor, e pranova që isha I etiketuar si mashkull, por nuk mendoj se për mua është një identitet i vërtetë, nuk kam identitet gjinor, kam një modaliteti gjinor, unë “veproj si mashkull” për mungesë të një shprehjeje më të mirë. Nëse do të lihesha ashtu siç synonte natyra, nuk do të lejoja të veproja si një I tillë , unë do të isha diçka tjetër.

Kjo vërtet tregon se si shoqëria krijon “probleme” të cilat çojnë në disfori. Ndonjëherë përjetoj një lloj disforie të çuditshme, këtë ndjenjë që ka trupi im gjinor, i cili është ndërtuar pa pëlqimin tim, që në fakt është pikërisht ajo që ndodh me shumicën  e personave interseks në mbarë botën falë “mjekësisë moderne” dhe që trupi im i vërtetë humbet nga koha dhe unë nuk do ta di kurrë se si duhej të dukesha. Kjo është e ndryshme nga përvojat e disave njerëzve transgjinorë, të cilët të paktën kanë një ide se si duhet të duken trupat e tyre, ata kanë referenca, imazhe, ide, por personat interseks nuk e kanë atë privilegj, ne nuk e kemi privilegjin e tranzicionit, në fakt, në pjesën më të madhe të Evropës duke përjashtuar Maltën, nuk na lejohet të kalojmë tranzicionin. Ka shumë njerëz Interseks që janë gjithashtu transgjinorë, por atyre u lejohet vetëm një tranzicion mjekësor, ai i endoseks. Endoseks nënkupton dikë që nuk është interseks.

Njerëzit interseks kanë kaluar në tranzicion kundër vullnetit të tyre dhe nuk kanë mënyra për ta kthyer atë. Edhe ne jemi të shqetësuar kryesisht për të luftuar për të drejtën e integritetit trupor, ne duam që trupat tanë të lihen të paprekur deri në një moment të tillë që ne, si individë, të mund të bëjmë zgjedhje të informuara. Na mungon edukimi për trupat tanë, se si të jemi qenie seksuale dhe operacionet tona shpesh na lënë me ndjeshmëri të zvogëluar dhe një ndryshim në përgjigjet seksuale. Shumë prej nesh janë gjithashtu të ndikuar nga PTSD si rezultat i ndërhyrjes operacionale dhe ekzaminale, duke përfshirë sulmet seksuale me ritme alarmante. Ne nuk jemi në asnjë legjislacion dhe shumë organizata LGBT mezi na përmendin, për të mos thënë fare. Ekzistenca jonë nuk vërteton dhe as mohon ekzistenca e dikujt tjeter, ne nuk jemi prova të jobinares, ne jemi prova se si seksi dhe gjinia është ndërtuar në një masë të madhe dhe në masën në të cilën shoqëria do të detyrojë natyrën binare të seksit të fëmijëve.

Ne jemi në të njëjtën kohë një numër I madh njerëzish, dhe megjithatë të padukshëm. Ne përbëjmë 1.7% të popullsisë së botës, ne jemi shumë, më shumë se njerëzit trans, e megjithatë mezi përmendemi nga shumica Organizatat LGBT, shumë prej të cilave duket se kanë të bëjnë kryesisht me martesat e personave gay ose me çështje që nuk kanë lidhje me tonat. Evropa Perëndimore ka një rrugë të gjatë për të bërë për të na dhënë të drejtat themelore që i janë dhënë LGB-së dhe në një farë mase T-së për dekada. Shumë njerëz interseks janë gjithashtu LGBT, por shumë të tjerë jo, dhe ne nuk duhet të supozojmë se kulturat LGBT i përshtaten nevojave dhe identiteteve të njerëzve interseks, shumë prej të cilëve thjesht duan të jetojnë jetën e tyre dhe të kenë akses bazë në shëndetin seksual ose hormonet, në të cila aktualisht nuk kanë akses. Unë personalisht jam përpjekur për shumë vite që të kem akses në dyhydrotestosterone, por kanë dështuar dhe nuk k asnjë mënyrë për të marrë trajtim për atë që ka qenë një problem për mua gjatë gjithë jetës sime si një I rritur. Thjesht nuk ka asnjë mënyrë për ta marrë atë si një burrë interseks./ HistoriaIme