I vjedhur 13 here, dhe asnjëherë hajduti i kapur!

Nga Artan Fuga

1. Dyqanet që ishin pronë publike, pra edhe të miat, m’i morrën dhe ua dhanë shitësve. Hajduti iku në drejtim të paditur.
2. Atyre që ishin në pallate dhe që paguanin qira u dhanë shpitë pothuajse pa parà, kurse ne që kishim paguar qira po në një shtëpi jo pallat, nuk kapëm asgjë.
3. Tokat bujqësore që ishin të fermave, pra pronë publike, ua dhanë atyre që punonin atje pavarësisht se edhe unë kisha pjesën time. Asnjë gjurmë hajduti.
4. Pronat e tokës të stërgjyshërve i shpërndanë te ish kooperativistët. T’i gëzojnë. Por, mua m’u vodhën në formë plackitjeje.
5. Ndërmarrjet publike që ishin të të gjithëve u privatizuan në favor të ish drejtorëve, m’u vodhën edhe mua. Hajduti përsëri nuk kap.
6. Tenderat e privatizimit që dhanë për miqësi e farefisni, të mirën publike, ma vodhën pjesën time. Hajduti iku në një makinë pa targa.
7. Bonot e privatizimit m’i dhanë, por ato u zhvleftësuan brenda një muaji, dhe vlera e tyre m’u vodh. Hajduti nuk u gjend.
8. Më vodhën ajrin, pamjen e malit, diellin m’a zunë pallatet, më vodhën pra natyrën në qytet, hajduti nuk u kap akoma.
9. Deshën të më vjedhin edhe detin, por mbeti në tentativë, hajdutët u bënë ambasadorë, pra ikën larg pa u kapur.
10. Më vodhën edhe një 2000 dollarë te Sudja. Mirë ma bënë! Ca hajdutë vajtën dhe morrën edhe paratë e mia. Bëjnë sikur nuk janë hajdutë tani.
11. Më vodhën edhe lekët që paguajta 10 vjet për taksën e pronësisë të apartamentit të blerë që ma merrnin edhe pse apartamentin nuk ma hipotekonin. Hajduti nuk kishte lënë asnjë gjurmë.
12. Më vodhën edhe floririn në tunel, edhe thesarin e Bankës. Hajduti nuk është ende i kapur. Mister!
13. Më vodhën edhe rrobat e banjos në pishinë. As e kërkova hajdutin fare, hallall t’i ketë kur më vjedh edhe faturisti që lexon sahatin e energjisë elektrike. Andej nga ka ikur, hajduti më thërret dhe më këshillon që të jem njeri i ndershëm dhe mos vjedh!